Weten dat je alles bent.

okt 12, 2018 | Awakening, Coaching, Insights, Love, Purpose and Meaning, Spirituality

Wat je nu voelt, is wat je nu voelt.

Dat is alles.

Het zegt niets over wie je bént, want wie je bent is er altijd, en wat je voelt…

… verandert continu.

Wat je nu voelt is een momentopname, een unieke, eenmalige ervaring die nooit meer terugkomt op deze specifieke manier, en die niemand anders ooit precies zo zal kennen.

Woede, verliefdheid, schaamte, onrust, opwinding, inspiratie, moeheid, honger, nieuwsgierigheid, wanhoop en alles ertussenin: het komt, en het gaat, en het komt.

En dan verdwijnt het weer, ergens in de mist.

Altijd.

Soms wil je dat het nooit, nóóit meer voorbij gaat, en vaak kan het niet snel genoeg weer vertrekken.

Maar daar gaan wij niet over.

Wij, de personen die we dénken te zijn, de beperkte en altijd incomplete en incompetente wezens die zich een speelbal voelen van omstandigheden, van buien, van anderen, onze jeugd, geld en grillige talenten (of gebrek daaraan).

De liefhebbende vader, de falende collega, de opgewekte buurman, het problemenkind, de Topper op het hoogste podium, de fucking loser.

De zieke president of de zieke lange-afstandszwemmer.

Het personnage dat altijd beter kan, méér moet, en nooit écht tevreden is.

Maar heb je er ooit bij stilgestaan dat de jij die je nu denkt te zijn slechts een onderdeel is van de ervaring, en niet dat wat de ervaring hééft?

Want de jij die je denkt te zijn verandert ook continu; van een held die de wereld ging veroveren toen je vanmorgen opstond, tot de onverbeterlijke sukkel die een uur later vergat een belangrijk mailtje te sturen.

Van de gedreven persoon die vanaf nu alleen maar gezond ging eten en leven, tot de afhaker die zichzelf terugvindt tussen de resten pizza en lege bekers ijs.

Van kansloos naar kansrijk, van nietszeggend klein tot reusachtig groot.

Wij, jij, ik, zijn net als de woede, de angst, de onverschilligheid, een uniek moment in de tijd, een altijd wisselende ervaring.

Wij bestaan slechts in onze ideeën over wie we zijn, en die zijn vluchtig, niet solide, niet blijvend.

Zelfs niet eens echt belangrijk.

Wie we lijken te zijn, als persoon, als rol die we spelen met al zijn beperkingen en uitdagingen en strijd, is niet veel meer dan een idee, een verhaal, een zucht in de tijd, een dikke indrukwekkende wolk die kansloos oplost in de lucht.

We zijn geen mens met een ervaring: mens zijn is ónderdeel van de ervaring.

We denken een bepaald persoon te zijn, van minuut tot minuut.

We denken ergens goed in te zijn of juist alles fout te doen.

We zijn afgunstig, vol bewondering, streng of juist coulant.

We zijn wat we denken te zijn, op dit moment.

Dit. Moment.

Wat je nu voelt, is wat je nu voelt.

Nu.

Wie je je nu voelt, is wie je je nu voelt.

Nu.

Maar het is niet wie je bent.

Want als het stof is gaan liggen, als de mails zijn verstuurd, als de zware gesprekken zijn gevoerd, de lippen gekust en de zoveelste zelfhulpboeken zijn gelezen, is daar altijd weer een compleet nieuw moment.

Een nieuw mens, een nieuwe toekomst, een nét iets ander verleden.

Een kersvers verhaal.

En dan voelt álles weer anders, maar ben jij nog steeds wie je was.

Wie je áltijd al was.

Alles.

Fijne dag.