Loslaten.
Vasthouden.
Accepteren.
Het klinkt zo lekker duidelijk, en pragmatisch.
Zo beheersbaar.
Alsof je met je grote mentale handschoenen in de weer gaat.
Alsof je het eventjes kunt dóen, zomaar.
Maar sinds wanneer bepaal jij precies wat je denkt, wat je voelt, en wanneer dat allemaal in je voorbij komt?
Wat laat je dan precies los?
En wie accepteert wát?
Veel advies klinkt goed en zelfs logisch, terwijl je er geen reet aan hebt.
Dat kan beter.