Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat ik de laatste was die het deed.

Om hulp vragen.

Toegeven dat je het niet kunt, iets niet kunt, ergens niet uitkomt.

Delen dat je bent vastgelopen, dat het te overweldigend of teveel voor je is, dat je niet weet waar je heen moet, en hoe.

Er helemaal doorheen zitten.

En niet langer stug blijven doorploegen, in je eentje, met het masker op stand Zon.

Ik denk dat je het best wel weet, maar ik zeg het toch nog even (ik wist het ook maar deed er nooit iets mee):

Om hulp vragen is niet zwak.

Het is geen schande.

Het is geen nederlaag.

Om hulp vragen is gewoon om hulp vragen.

Iemand betrekken bij dat waar je in je eentje geen gat in ziet.

Omdat je té verdrietig bent.

Omdat je té bang bent.

Omdat je zó in de war bent dat je geen stap meer kunt zetten.

Of omdat je zóveel hooi op je vork hebt genomen, dat je niet meer kunt blijven staan.

Om hulp vragen is simpelweg het uitsteken van je hand, in het verlangen en de wetenschap dat iemand ‘m zal pakken.

En dat zál ook gebeuren.

Onderschat de wereld niet.

Want de meeste mensen in jouw omgeving zullen het niet alleen doodnormaal vinden als je ze benadert, maar het ook nog ‘ns graag doen, jou helpen, iets voor je betekenen, je steunen.

Net als dat jij waarschijnlijk graag een ander helpt, maar jezelf het accepteren van oprechte betrokkenheid niet gunt.

Overigens helemaal niet gek hoor, het overkomt de allerbesten.

De loodzware misvatting dat je alles zelf moet kunnen oplossen, dat autonomie betekent dat je nooit iemand anders inschakelt, dat je sterk moet zijn en dat sterk zijn betekent dat je alles alleen doet, is nou eenmaal groot, en giftig.

Overigens heb ik niet de illusie dat dit verhaaltje je direct op andere ideeën zal brengen, of je zal aansporen de hulp te vragen die je verder kan helpen.

Misschien helpt het om te weten dat ik het ook heb moeten leren, en nog steeds aan het leren ben.

En misschien voelt het veiliger om een vreemde aan te spreken en te delen waar je mee zit, waar je in vastloopt, waar je bang voor bent.

In dat geval: mail me.

Het helpt.