Och, wat worstelen we toch met z’n allen.

Het ene probleem is nog niet opgelost of het volgende loodzware dilemma dient zich alweer aan.

Soms komen ze in hele clusters tegelijk, en houden ze ons nachtenlang wakker.

En dat dan wéken achter elkaar.

Natuurlijk maken we ons er grote zorgen over.

Natuurlijk denken we in actie en stappen en heel hard werken en sleuren en beuken en continu bezig zijn.

Natuurlijk voelen we ons enorm verantwoordelijk.

Maar ik denk dat we daar dus ongelooflijk de mist ingaan.

Een vol hoofd zorgt zelden voor een lege agenda.

Als alles moeilijk en ingewikkeld en stressvol lijkt, functioneren we bar slecht, en zijn we veel minder creatief en inventief.

Dus ik heb een voorstel (dat misschien heel raar klinkt).

Als alles zwaar voelt, kijk dan eens PRECIES de andere kant op, en stel jezelf de volgende vraag:

Kan dit ook licht?

Wat als ik me er even niet in vastbijt, wat als ik er niet non-stop mee bezig ben, wat als ik het gewoon even met rust laat?

Voor álles is altijd een oplossing, en meestal komt die niet uit ons overvolle hoofd.

Probeer het eens licht.

En als er dan gedachten opkomen die zeggen dat dat belachelijk is, dat je je juist druk moet maken, dat je juist MEER moet piekeren, bekijk die dan ook met lichtheid.

Al dat denken is voornamelijk ruis die echte oplossingen en ideeën in de weg staat.

Bekijk het een keer licht.

Maak een wandelingetje, luister een liedje waar je van houdt, kom in beweging maar laat het probleem even liggen, voor nu.

Lichtheid is je redding want het brengt je in een nieuwe staat en geef je nieuw elan en nieuwe ruimte om te spelen, te verzinnen, en simpelweg briljant te zijn.

Vind je dit te zwaar om alleen te doen? Mail me.