Ik praat al jaren over angst en paniek.
Deels omdat ik er zelf heel lang mee heb rondgelopen zonder het met iemand te delen of er begrip voor te vinden áls ik dat deed.
En vooral omdat ik tegenwoordig mensen help er op een alternatieve, bevrijdende manier naar te kijken.
Voor iemand die niet dagelijks gebukt gaat onder onrust en stress, is het lastig voor te stellen wat de impact ervan is.
Maar als je je elke dag schrap zet voor het allerergste, als je steeds verwacht dat dingen misgaan en je het niet aan zal kunnen, en als je jezelf continu analyseert om te checken hoe je je voelt, kan dat je leven drastisch en dramatisch veranderen.
Angst wordt dan de allesbepalende factor.
Een van de serieus lastige dingen van angst als terugkerend, ontwrichtend fenomeen is dat het zichzelf versterkt.
Hoe banger en onrustiger je wordt, hoe vaker je momenten hebt die ‘bewijzen’ dat er iets mis met je is.
Je neemt je angst als het ware mee de wereld in en besmet allerlei situaties die voorheen prima en veilig en zelfs leuk waren.
Wie vaak in angst leeft (meestal is er trouwens geen echt duidelijke aanleiding voor), gaat uiteindelijk ook steeds vaker dingen uit de weg.
Dat begint meestal klein maar kan ontaarden in massaal ontwijkgedrag.
Uit vrees voor een paniekaanval of uit angst om flauw te vallen of gek te worden, wordt je wereld steeds kleiner.
En kleiner.
Tot je min of meer bent vergeten hoe het voelt om je gewoon oké te voelen en zin te hebben in het leven.
Angst kan een enorme stempel op je werkelijkheid drukken.
Maar het mechanisme is relatief makkelijk te doorzien, en ik heb echt heel vaak meegemaakt dat zelfs mensen die er al járen mee rondlopen, toch vrij snel weer landen en grip krijgen op dat wat zo onvoorspelbaar leek.
Hoe lang je er al last van hebt is geen indicatie voor hoe lastig het is om ermee om te leren gaan.
Met een beetje inzet en vertrouwen kun je al op weg zijn naar vrijheid.
Ik begeleid je er graag bij.