‘Voel je je zenuwachtig?’, vroeg mijn dochter.

Ik vertelde haar over een gesprek dat ik later op de dag zou hebben, en ze wilde even weten hoe ik in de wedstrijd zat.

‘Ja’ zei ik, ‘maar dat maakt niet uit’.

Zij kent me inmiddels dus ze weet wat ik daarmee bedoel (ook al weerhoudt het haar er niet van even met haar ogen te rollen).

Ik kan een ervaring van zenuwen of angst of irritatie hebben, maar die bepaalt niet wie ik ben, en ik verlies me er meestal niet in.

Het is niet hetzelfde.

Eigenlijk zijn het twee ervaringen op hetzelfde moment.

Nummer één is de menselijke sensatie, het gevoel, de emotie, het pakketje.

Het tijdelijke.

Nummer twee is het feit dat ik me bewust ben ván de ervaring.

Weten dat er zenuwen en angst en boosheid spelen, maar ook dat er een afstandje zit tussen wat er gebeurt en wie of wat dat ervaart.

Ik heb gemerkt dat dit onderscheid voor veel mensen nogal verwarrend is.

Als ik vertel dat ik me soms zenuwachtig voel voor een coachingsessie, vragen ze bijna altijd ‘maar waarom dan, je hebt het toch al vaker gedaan?’

En dat is ook zo.

Ik beschrijf slechts de situatie en de fysieke kenmerken ervan.

Ik heb ook geen zenuwen omdat ik het idee heb keihard te gaan falen, maar omdat het een oude gewoonte is.

En sowieso een gewoonte.

Het is simpelweg wat breinen doen.

Ze zoeken naar houvast in een denkbeeldige toekomst en als ze dat niet vinden óf er is een match met een oude onprettig herinnering, ontstaat er dat unheimische gevoel, die (licht) oncomfortabele en onrustige sensatie.

Uh-oh.

Soms noemen we dat zenuwen, soms zeggen we dat we voorpret hebben, en soms hebben we het over de vlinders in onze buik.

Het is er, maar slechts voor eventjes.

Het is vrijwel altijd onschuldig en het ontstaat automatisch, en daarom stelt het eigenlijk ook zo weinig voor.

Dus, ja ik voel me zenuwachtig, want dat is de menselijke ervaring die er is of zoals ik ‘m op dit moment benoem.

En, nee, ik BEN het niet, en neem het gewoon onder mijn arm mee naar wat ik dan ook van plan was te gaan doen.

Het maakt niet uit.

Dat scheelt een heleboel.