Waarom je het wél weet maar níet doet.

mrt 16, 2024 | Addiction, Anxiety, Awakening, Insights, Personal, Purpose and Meaning, Relationships, Spirituality, Typically Me

Je weet dat wat anderen over jou zeggen, eigenlijk over hen gaat.

Je weet dat het weinig zin heeft om je zorgen te maken.

Je weet dat die presentatie niet écht een kwestie is van leven en dood.

Je weet dat de meeste dingen waar je vandaag mee zit, over een jaar (of een week) geen enkele rol meer spelen.

Je weet dat heel veel mensen het heel veel zwaarder hebben dan jij.

Je weet dat het niet ideaal is dat je steeds vaker naar de alcohol grijpt.

Je weet ook dat iedereen zich wel eens verlegen en incapabel voelt.

Je weet het, je weet het allemaal… en toch heeft het vrijwel geen effect.

Hoe kan het toch dat kennis ons op zoveel momenten zo enorm in de steek laat?

Hoe is het mogelijk dat zelfs pijnlijke ervaringen ons er niet van weerhouden hetzelfde nog een keer te doen?

En waarom kun je een tijd ‘goed bezig zijn’, met alle positieve gevolgen van dien, en dan tóch weer kiezen voor de weg van zelfdestructie?

Dit is een van de grootste obstakels in ons bestaan.

Hoe logisch en duidelijk alles soms lijkt, maar hoe weinig impact die logica heeft als puntje bij paaltje komt, dus in de warrigheid van het dagelijks leven.

De verklaring is simpel: ons leven en onze acties daarbinnen worden in hoge mate bepaald door een rigide systeem van vroege overtuigingen en naïeve aannames.

Dit kleurt van moment tot moment onze wereld, en het is niet alleen uiterst hardnekkig, overtuigend en voorspelbaar: het wordt ook bijzonder effectief en uit alle macht verdedigd.

We hebben het hier immers over wat door het systeem zelf wordt beschouwd als de kern van je bestaan, je wezen, en het is dan ook het moeilijkst te veranderen deel.

Het zit het diep weggestopt en kent talloze trucs om niet beschadigd of geraakt te worden, want verandering op dit niveau zou funest zijn.

Tenminste: zo redeneert het systeem.

En zo belanden we dus in die gekmakende cirkels van onvermogen, de goedbedoelde pogingen die geen schijn van kans hebben, en de verwarrende momenten waarop opnieuw blijkt dat wat we weten nauwelijks invloed heeft op wat we doen.

Hoe je in die allerdiepste kern over jezelf en de wereld denkt kan absoluut veranderen, maar alleen in hele kleine stapjes, omdat die niet als bedreigend worden ervaren.

Je bewust worden van het proces en het bijzondere van dat hele systeem is een goed begin, want zo kun je vanuit respect en begrip je oude patronen gaan ontmantelen, steeds als ze de kop opsteken.

Het kán, het kan absoluut, maar het vergt geduld en helderheid en vasthoudendheid.

En als je verzucht dat het onmogelijk en zinloos is, realiseer je dan dat die gedachten slimme interne pogingen zijn om je te ontmoedigen, zodat je het opgeeft en het systeem intact laat.

In dat geval is weten eigenlijk best krachtig.

(Foto door @duanemendes, voor Unsplash)