Wat je kunt doen is de verhalen afkappen vóór het verhalen worden.

Bij de eerste suggestie in je hoofd even heel bewust stoppen.

‘Wat nou als ik volgende week ziek word?’

‘Ik ben bang voor de presentatie morgen.’

‘Volgens mij gaat dit nooit lukken.’

‘Ik voel me niet sterk genoeg.’

‘Wat ben ik toch een waardeloos persoon.’

En dan direct even afstand nemen.

Want vóór je het weet krijgt zo’n eerste zin momentum.

Dan komen er allerlei ondersteunende argumenten op.

Voorspellingen.

Herinneringen.

Verwijten.

Angsten.

En andere mentale producten die de zaak voeden en stevig maken.

Een onschuldig, willekeurig statement dat omhoog komt zonder dat je er om gevraagd hebt, wordt vakkundig aangekleed met een heleboel andere suggesties die binnen het thema passen, en voor je het weet heb je te maken met een dichtgetikt verhaal.

Van een verhaal kom je veel moeilijker af.

Een verhaal is een stuk zwaarder en voelt veel ‘echter’.

Laat het niet zover komen.

Kap de verhalen af vóór het verhalen worden.

Direct even stoppen in plaats van volautomatisch doordenderen.

Het scheelt zeeën van nutteloze piekertijd.

—

(Foto door @nebe3etogo, voor Unsplash)