Wat niet helpt bij het stoppen met een verslaving is streng zijn voor jezelf.

Wat wél helpt is lief zijn.

Lief en begripvol en vergevingsgezind en realistisch.

Het klinkt misschien contra-instinctief, en het lijkt wellicht noodzakelijk om er bovenop te zitten en jezelf keihard van alles te ontzeggen, maar dat is niet zo.

Streng en veroordelend zijn is een kortetermijnstrategie.

Lief en mild zijn is voor altijd.

Leven met een verslaving is al heftig genoeg, en stoppen op brute wilskracht en zelfopgelegde straf is een illusie.

In de praktijk doet iedereen het op zijn of haar unieke manier.

Er is geen One Size Fits All.

Misschien lukt het in één keer, maar heel vaak niet.

En dat is alleen maar een probleem voor mensen die geloven in een rigide systeem, een ideaal plan, een heel specifieke methode.

Stoppen is een avontuur, een ontdekkingsreis.

Het is perfect als je de drank of wat je ding dan ook is kan laten staan of laten zijn, want zo ontdek je het snelst wat je allemaal uit de weg bent gegaan.

Een beetje blijven drinken of roken of snuiven is verre van ideaal.

Maar soms is dat gewoon de weg.

Soms pak je het weer, doe je het weer.

En wat dan?

Lief zijn voor jezelf.

Verder met je avontuur.