Stoppen in stilte.

feb 1, 2025 | Addiction, Anxiety, Insights, Personal, Purpose and Meaning, Typically Me

Mensen die vertellen hoe fijn het is om niet meer te drinken: verschrikkelijk.

Dat is tenminste een deel van de reacties die ik zie onder blogjes.

Iemand schrijft dat hij of zij een maandje gestopt is, of zelfs al een half jaar geen druppel heeft gedronken, gevolgd door allerlei bijkomende voordelen.

Uiteraard krijg je dan het warme applaus van de toejuichers.

Maar voor sommige lezers is die hele beweging van matigen of stoppen of je drankgebruik zelfs maar kritisch onderzóeken, juist niet te harden.

Het ding is dat we altijd alles op onszelf betrekken, en het gedrag van anderen moeten zien te rijmen met onze ideeën en overtuigingen.

Als dat niet lukt creëren we liever een vijand, de bedreiger van ons veilige en vertrouwde coconnetje, zodat we de schuld van onze verwarring of woede in elk geval bij de ander kunnen leggen.

Dat de samenleving tegenwoordig meer ruimte laat voor minder drinken, kan een heel pijnlijke constatering zijn als je ‘van een goed glas wijn of twee houdt’ of jezelf ziet als onverbiddelijke levensgenieter.

Want waar gaat die beweging uiteindelijk heen, en wat gebeurt er met jou en je gewoontes als je medestanders begint te verliezen?

Komt de vanzelfsprekendheid waarmee jij gebruikt dan wellicht in gevaar?

Als je jezelf ziet als rebel of autonoom, gaat het dan al snel over ‘de vertrutting van de maatschappij’ en hoor je dingen als ‘je mag ook niks meer tegenwoordig’.

Mensen in zo’n positie vinden deze verandering vaak verschrikkelijk, en verschrikkelijk bedreigend.

Daarnaast kan een discussie over alcohol onbewust voelen als een aanval op jouw manier van leven.

En dan is er óók nog de mogelijkheid dat je ergens diep van binnen wel weet dat je misschien te afhankelijk bent van drank, dat het te wezenlijk voor je is geworden en kwalijke gevolgen heeft, en die constatering hakt er uiteraard extra hard in.

Nog een reden om er fel tegenin te gaan.

Stoppen met drinken was en is voor mij meer dan magisch gebleken, en het heeft me een deur naar vrijheid geboden die altijd potdicht zat (ook al ging-ie zeker niet vanzelf open).

Ik zie een miljoen voordelen in stoppen, en toch heb ik niet de neiging om dat continu van de daken te schreeuwen omdat dat volgens mij totaal niet werkt, én omdat ik geen behoefte heb een evangelist te worden.

Ik hoef niet bij de geheelonthouders te horen, en ik hoef de straat niet op om te demonstreren tegen drank.

Op het stoppen zélf kan ik de rest van mijn leven teren.