Het maakt geen reet uit waarom je stopt met drinken.

Het idee is vaak dat je een zuivere motivatie moet hebben, dat je het echt voor jezelf moet doen, maar dat betwist ik.

Toen ik stopte met drinken deed ik dat in de hoop een romantische relatie te herstellen.

Op zich een vrij kansloos verhaal (en het werkte uiteindelijk ook niet), maar het gaf me de brandstof om die eerste maanden door te komen.

De rest is geschiedenis.

Stoppen heeft zeker te maken met inspiratie en motivatie, met de wens om jezelf iets beters te gunnen, maar het gaat vooral om het creëren van momentum.

Als je stopt voor je partner, je kind, of omdat je carrière naar de kloten gaat, kan dat precies genoeg zijn om in een fase van onthouding te belanden die je genoeg vertrouwen geeft om door te zetten.

De eerste helderheid na jaren dichte mist heeft een kwaliteit van optimisme en opties die je niet kent als je gebruikt.

Een energie die je kunt gebruiken om jezelf weer op te bouwen en te leren kennen.

En ook al verliest de aanvankelijke motivatie om het voor een ander of iets anders te doen uiteindelijk aan kracht: er is een beweging ingezet en daar gaat het om.

Uiteindelijk zul je altijd ontdekken dat het om jou gaat.

Het gaat om jouw angsten en vermeende onvolkomenheden.

Jouw schaamte en de diepe aandrang om dingen uit de weg te gaan.

Het gaat om het ontdekken van je ongelooflijke capaciteit om te zijn met wat is.

Maar hóe je daar precies komt maakt helemaal niks uit.

—

(Foto door @dusan_adamovic, voor Unsplash)