Vandaag is een rare dag.

Een beetje ongemakkelijk, onwennig.

Het is net alsof ik vannacht opnieuw geboren ben, maar de ervaring is heel subtiel.

Een klein beetje opnieuw geboren.

Alles is eigenlijk hetzelfde, maar het voelt nét anders.

Alsof ik op precies dezelfde locatie woon, maar in een andere dimensie leef.

Alsof álles compleet is ontmanteld en daarna weer pijlsnel in elkaar gezet, met een ander resultaat.

Zoiets.

Dit gevoel van vervreemding en verwarring is me jaren geleden voor het eerst opgevallen, en ik ken het inmiddels goed want het gebeurt regelmatig.

De eerste paar keer vond ik het heel vaag en heel onheilspellend, en werd ik er zelfs wat somber van.

Nu is het voornamelijk fascinerend.

Nog steeds ook wel vaag, maar die vaagheid is eigenlijk juist wel spannend en veelbelovend, en niet langer bedreigend.

Ik weet inmiddels dat ik prima blijf functioneren terwijl de verandering zich rustig in zijn eigen tempo installeert.

De exacte gevolgen zijn nog onduidelijk, maar ik weet uit ervaring dat het mijn leven gaat verrijken.

Als je mij zou vragen het te duiden en als ik het in een mooi scenario mag gieten, gaat het hier wellicht om een bewustzijnsverschuiving.

Een andere ervaring van precies hetzelfde.

Een enorme verandering die aanvankelijk nauwelijks opvalt.

Een nieuwe benadering van het leven die ik nog op waarde moet leren schatten.

Zoiets.

Het is een rare dag.

Best grappig dat ik ook nog jarig ben.

(Foto door @nate_dumlao, voor Unsplash)