Af
Eh?
Links
Contact

01 Nov - 30 Nov 2010
01 Sep - 30 Sep 2009
01 Ago - 31 Ago 2007
01 Jun - 30 Jun 2007
01 Ene - 31 Ene 2007
01 Dic - 31 Dic 2006
01 Nov - 30 Nov 2006
01 Oct - 31 Oct 2006
01 Sep - 30 Sep 2006
01 Ago - 31 Ago 2006
01 Jul - 31 Jul 2006
01 Jun - 30 Jun 2006
01 May - 31 May 2006
01 Abr - 30 Abr 2006
01 Mar - 31 Mar 2006
01 Feb - 28 Feb 2006
01 Ene - 31 Ene 2006
01 Dic - 31 Dic 2005
01 Nov - 30 Nov 2005
01 Oct - 31 Oct 2005
01 Ago - 31 Ago 2005
01 Jul - 31 Jul 2005
01 Jun - 30 Jun 2005
01 May - 31 May 2005
01 Abr - 30 Abr 2005
01 Mar - 31 Mar 2005
01 Feb - 28 Feb 2005
01 Ene - 31 Ene 2005
01 Dic - 31 Dic 2004
01 Nov - 30 Nov 2004
01 Oct - 31 Oct 2004
01 Sep - 30 Sep 2004
01 Ago - 31 Ago 2004
01 Jul - 31 Jul 2004
01 Jun - 30 Jun 2004
01 May - 31 May 2004
01 Abr - 30 Abr 2004
01 Mar - 31 Mar 2004
01 Feb - 28 Feb 2004
01 Ene - 31 Ene 2004
01 Dic - 31 Dic 2003
01 Nov - 30 Nov 2003
01 Oct - 31 Oct 2003
01 Sep - 30 Sep 2003
01 Ago - 31 Ago 2003
01 Jul - 31 Jul 2003
01 Jun - 30 Jun 2003
01 May - 31 May 2003

30 Sep '03

Evert ten Napel.

"Grote, sterke verdediger."
"Een béul van een vent."
"Die spijker-, spíjkerharde back."
"Een ouderwetse stopper, een kerel van graniet."

Je zou toch haast gaan denken...

# | 22:32 | admin | trece meningen

Loepje, zonnestraaltje.

Je hoort wel eens van die verhalen over jongetjes (altijd jongetjes) die dieren pijn doen. Echt pijn, zeg maar.

Het begint met een onschuldig torretje, maar giert dan toch gestaag uit de bocht. Misschien een voorzichtig spinnetje. Daarna een forse mug. Een handvol regenwormen. Dan een kikkertje, gevolgd door een kikker. En zo komen we dan, via hamsters, konijnen, roerdompen, hangbuikzwijntjes, dwergpony's, lepelaars en grutto's, bouviers, kalfjes, paarden en Schotse Hooglanders, op het echte werk.

Het kleine jongetje koopt een ferme ladder en brengt nachtelijke bezoekjes aan de grotere dierenparken. Daar vindt men 's ochtends gruwelijk verminkte neushoorns, antilopefamilies, giraffen en een enkele mammoet.

Heb ik allemaal van het internet.

# | 21:47 | admin | cuatro meningen

Dat doe ik dus nóóit meer.

Onvoorbereid deelnemen aan een wedstrijd Chinees eten.

# | 18:26 | admin | siete meningen

29 Sep '03

Show me your badge.

Zoals elke trouwe binnenvaller inmiddels echt wel weet, heb ik jaren bij de FBI gewerkt (in mijn archief vind je ruim 827 gedetailleerde verhalen uit die tijd). En alhoewel ik er zowel geestelijk als fysiek afstand van heb genomen, houd ik het gebeuren daar toch wel een beetje stiekem in de gaten. Gelukkig.

Gisteren onderschepte ik een bericht tussen twee dubbelagenten. Versleuteld volgens een zeer complexe code. Dus ik ontcijferde het. Binnen een minuut of tien (en dat is vrij snel, hoor, kan ik je vertellen). En ik schrok me dus helemaal de Bengaalse tyfus.

Kees Jansma leeft.

# | 23:53 | admin | siete meningen

?

Dat je met een boek voor de koelkast staat.
Of juist met een fles cola voor een rek met boeken.
Dat je de badkamer komt binnenstuiven, en vrijwel metéén weet dat je daar helemaal niet naartoe wilde.
Dat soort dingen.

Dokter, kan dat kwaad?

# | 22:47 | admin | ocho meningen

Rekensom.

Als Henny Vrienten "Sinds een dag of 2" zingt, hè, en dat doettie de dag daarop opnieuw... is het dan niet eigenlijk ineens "Sinds een dag of dríe"?

# | 21:53 | admin | ocho meningen

Gegrillde Johan Derksen.

Ontdoe Johan Derksen grondig van zijn haar (brander, verkrijgbaar bij de betere horecagroothandels), maar laat de snor zitten. Dit geeft het gebeuren straks een extra verrassend tintje. Tanden en nagels verwijderen. Ingewanden voorlopig laten zitten. Dan veertien uur in een bad met marinade laten staan. Maakt niet uit welke. Vervolgens laten uitlekken, en op IMMENSE bbq plaatsen. Vuur hoog opstoken. Uurtje laten garen, halverwege omdraaien. Vuur uitpissen. Derksen uitlachen. In gezicht slaan. Trechter in mond stoppen, en zelfingenomen man vol vodka gieten. Nog een keer uitlachen (sardonisch mag). Ballen doorknippen. Johan overeind helpen en in zijn auto zetten. Deur dicht en dan nog één keer heel hard roepen:

"En ga nu maar klagen bij Cruyff, bokkenlul!"

# | 21:16 | admin | quince meningen

28 Sep '03

Nét fietsen.

Onlangs kwam ik ineens ergens een Rubick's Cube tegen. Zo'n blokje met van die gekleurde blokjes. Die je dan bij mekaar moet wrikken en draaien.

Vroeger was ik er vrij goed in. Ik kon ook patronen. En dat allemaal heel snel, natuurlijk. Dus ik pakte 'm op.

Vijf minuten later was ik verder van huis dan ooit. Kutkubus.

# | 22:28 | admin | diez meningen

Fan.

Eigenlijk vind ik Enrique Iglesias gewoon heel erg goed.

# | 22:15 | admin | doce meningen

27 Sep '03

Gevoedsel.

Fruit is
best oké
hoor
Daar niet
van
Maar ik
heb liever
Dikke sappige spareribs

Met saus
En bier

# | 21:50 | admin | siete meningen

Ondoordachte zuurkool.

'Prik enkele gaatjes in de folie. Verwarm 3 minuten in de magnetron (600W). Halverwege omroeren.'

En, hoe moet ik dat dan doen? Door die gaatjes die ik erin heb geprikt?!

# | 21:41 | admin | seis meningen

26 Sep '03

Stukje ontspanning.

Op tv was een item over mensen die in hun vrije tijd tv-shows bezoeken. Er werd een familie gevolgd die graag op tribunes zit om op commando te klappen en te juichen. Ze gingen naar een oscar-uitreiking. Voor klapvee. Pa hoopte "toch wel bij de eerste 5 te eindigen". Dat lukte niet. Ze werden tiende.

Op nummer één eindigde een soort mislukte bankemployee met een pak en een onhandig lichaam. Gouden bril, schaapachtig uiterlijk, met een vette lok. De beste man heeft bijna een half jaar tv-programma's bijgewoond.

In totaal 157.

# | 15:31 | admin | cinco meningen

Alsjeblieft.

Op mijn laatste verjaardag kreeg ik van iemand een slotgracht.

Nog helemaal níks mee gedaan.

# | 13:48 | admin | ocho meningen

Ik verzamel niks.

Maar als ik dat wél zou doen, waren het waarschijnlijk kleine Poolse kiezeltjes. Grijze.

# | 13:29 | admin | cinco meningen

Après ski.

Ruim drie jaar geleden ging ik snowboarden met Xander. Dat wil zeggen: ik nam mijn ski's mee; Xander slechts een DAT-je met karaokemuziek. Maar snowboarden klinkt sexier. Vandaar.

We zaten in een Frans of Zwitsers dorp, dat weet ik eigenlijk niet meer. Maar ze spraken er in elk geval Frans. Geloof ik.

Enfin, de sneeuw was meer dan goed, de pistes lagen er prachtig bij en reeds vroeg in de middag zaten de après ski-terrassen vol met lekkere wijven (en snowboarders met dreads, die 's avonds ook ineens op wijven leken). Xander had de tijd van z'n leven. Hij werd aan één stuk door herkend, op zijn schouders geslagen en gezoend. En met behulp van zijn meegebrachte DAT-je, wist-ie de handjes overal op elkaar te krijgen.

Ik, als vriend van Xander, zat lekker in zijn slipstream. Qua vrouwen. Het ging helemaal nergens meer over. Ons appartement leek dan ook op een slordig ingerichte lingeriewinkel. Vaak werd ik wakker met iemand anders dan waarmee ik was gaan slapen. Kennelijk ruilden we ze op een gegeven moment om. Een heel absurdistische gewaarwording.

We zouden twee weken gaan, maar dankzij de schnabbels van mijn reisgenoot konden we veel langer blijven. En dat gebeurde ook. Het werd uiteindelijk een soort alternatieve muziektour door Europa. Spanje, Italië, Griekenland, Ierland. Overal dezelfde après ski-tenten, mokkels en mannen met dreads. En overal weer die verblindende mix van drank, flinterdun textiel, drugs, sex en songwriting.

Benieuwd hoe lang ik het nog volhoud.

# | 13:07 | admin |

Doperwten.

Die vind ik dus lekker. Altijd gehad. Gepaneerd schnitzeltje erbij, gebakken aardappelen. Soort kindermenu, maar dan zonder appelmoes.

Oh ja, uitkijken! Wegwerpgebaksel van inferieure kwaliteit bevat namelijk spijs die helemaal geen spijs is. Niks amandelen; er zitten peulvruchten in. Echt. Eet je dus een koek gevuld met zoete witte bonen. En wilt u de geconfijte felgekleurde dingetjes en de Franse vruchtjes alvast voor me uit de kerststol peuteren?

Bedankt.

# | 12:46 | admin |

Op zich lekker.

Is pindasaus nou écht het zelfde als satésaus?

# | 00:54 | admin | diez meningen

25 Sep '03

Rauwe bonen?

Milla van 2 jaar en een paar weken en ik aten vanavond zeg maar makkelijk. De brommermeneer had shoarma en frietjes gebracht (jaja, ik weet het, maar de omgebouwde bakkerskar was uitgeleend aan de Josti Band en ik was een beetje moe en ons fornuis wordt nu getaxeerd bij Sotheby's en het regende). Het eten ging in elk geval niet op.

Een kwartier geleden -en dus eigenlijk een aantal uur later- ging ik even naar beneden om een

*PLOP*

te scoren. Ik liep door de keuken. En stond stil. Op tafel, temidden van een angstaanjagende berg zakjes, bakjes, sausjes, lepels en bordjes, stond een bakje patat mét. De helft ervan, tenminste. Ik nam er eentje. Mét.

Koude friet is ook lekker.

# | 23:41 | admin | tres meningen

Waargebeurd. Nee, echt!

Ik werd op mijn schouder getikt door een Chinees mannetje. Met een piepklein druipsnorretje. Zijn ogen fonkelden van een groot geheim. Hij trok mij mee.

(Nou doe ik dat wel vaker, hoor, meegaan met Chinese mannetjes. Ik spreek de taal (járen jachtopziener geweest in de Oost) en kan als het moet zijn ruggengraat breken in ééntiende van een seconde. Da's dus geen probleem.)

We liepen door een waar doolhof van smalle straatjes met onooglijke miniwinkeltjes. Het mannetje had duidelijk minder gerookt in zijn leven dan ik; hem bijbenen viel nog niet mee. Plotseling stopte hij, draaide een rondje en legde zijn wijsvinger op zijn getuitte lippen. Hij keek naar boven. Ik ook.

Het nijlpaard kwam in vólle vaart op ons af.

# | 17:02 | admin | cinco meningen

Heerlijk.

Voor een nieuwe klant een design maken waar je minutenlang naar kunt blijven kijken.
Weten dat het goed zit.
En dat je er alle kanten mee uit kunt.

Dat verdient een

*PLOP*

# | 16:56 | admin | doce meningen

24 Sep '03

Zelf weet ik het niet.

Wat doen wespen eigenlijk in de winter?

# | 23:31 | admin | ocho meningen

Sukkels.

Op dit moment op de radio: een commercial van KPN over een heel tevreden klant. Hij gaat ongeveer zo:

"Mijn naam is Hans Reclameachternaam. Ik heb een ICT-bedrijf. Nou wilde ik graag weten of mijn medewerkers ook dag en nacht on-line kunnen zijn, en altijd e-mail kunnen ontvangen. 'Dat kan', zei KPN. 'Met KPN Business Connect ADSL Net. Dan surf en mail je supersnel, tegen een vast tarief.' En inderdaad; het werkt perfect. Nu raad ik het zelfs mijn klanten aan. En daarom is KPN voor mij, altijd dichtbij."

Ben ik nou zo slim...?

# | 21:46 | admin | siete meningen

23 Sep '03

Lastig.

Een stofzuiger met smetvrees.

# | 18:13 | admin | siete meningen

Vlees.

"Schrijf jij alles eigenlijk zelf?", vroeg de slager, tevens fan van het eerste uur, terwijl hij twee royale entrecôtes afsneed. "Het lijkt me namelijk zo lastig om elke dag weer een paar keer af te komen. Waar haal je dat toch allemaal vandaan?"

# | 17:41 | admin | seis meningen

Watervast.

In de gang stond een waterkoeler. Naast het kopieerapparaat. Maar niemand die ooit had gevraagd of-ie dat wel wilde. Het kopieerapparaat was namelijk stróntvervelend, met zijn eeuwige geouwehoer over alles wat er op zijn smoezelige glasplaat had plaatsgevonden. Opschepper.

Alsof hij persoonlijk al die haastige, heimelijke kantoorwippen had geregeld.
Alsof hij zélf al die strakke secretaressebillen met slordig weggeschoven slipjes had bevingerd. Echt niet.

De koeler droomde van een ander leven, in een ander kantoor.
Het zou er nooit van komen.

# | 17:19 | admin | Eén wijsneus

21 Sep '03

Uit eten.

"Hé, soepstengel!", galmde het door het twee sterren-restaurant. Ik hoefde me niet om te draaien om te weten welke wervelvind deze verantwoorde tent was binnengedrongen. Voorzichtig legde ik mijn zilveren bestek neer. Een kaars doofde, spontaan sissend.

Xander trok een stoel weg bij een belendend culinair stel. Met een vette knipoog en een welgemikt "Het kóst wat, maar dan krijg je ook niks!" liet hij het echtpaar in verbijstering achter. Vervolgens zette hij met een zwierige zwaai een plastic tas voor mijn neus. Ik rook loempia. Zijn manier om duidelijk te maken wat-ie van minimalistisch eten vond. En aan de grootte van de tas te zien, ging het hier om een forse mening. Xander ging zitten, trok een blikje bier open en grijnsde zelfverzekerd om zich heen.

Het was de eerste keer dat ik hier at. Ideetje van mijn zakenpartner, een Scandinavische hot shot die sinds kort voor een van oorsprong Nederlandse multinational werkte. De rekening was ook voor hem, dus liet ik het me goed smaken. Tenminste: dat wat ik kon vinden.

De vette geur van babi pangang vulde het restaurant. Nuffige hoofden draaiden zich om. Xander boerde. Ik moest maar even mijn handen gaan wassen.

# | 22:34 | admin | cuatro meningen

Energiecomplot.

Volgens mij kunnen ze namelijk best batterijen maken die het lánger doen.

# | 22:10 | admin | seis meningen

20 Sep '03

Natte droom.

In mijn oneindige drang de wereld te verbeteren dan wel te voorzien van briljante initiatieven, ben ik bezig met een spannend business plan. Ik weet dat u discreet met de hier te vinden informatie omgaat, dus kan ik wel een tipje van de sluier oplichten.

Het recyclen van gebruikt badschuim.

Daar ga ik me dus op richten. Het wordt nog niet gedaan, zo heeft uitgebreide nachtelijke studies opgeleverd. Terwijl toch dagelijks miljoenen mensen hun vermoeide lichaam in een rijk schuimend bad laten zakken. We hebben het hier dus over een regelrechte killerpropositie!

Het plan is bijna klaar; de markt zal zich hijgend aan mijn voeten werpen. Ik ben alleen nog op zoek naar een bepaald woord. Want hoe noem je het pieletje waarmee de badstop aan het kettinkje vastzit ook alweer?

# | 14:20 | admin | cuatro meningen

Klein leed.

Ad werd steeds kleiner. Kwam hij op zijn dertiende nog tot een respectabele 1 meter 34; vijf jaar later bleef de meetlat steken op een zuinige 74 centimeter. Het werd allemaal steeds minder. Maar Ad was een vechter.

Hij deed aan basketball, boogschieten, paintballen, stukadoren en klaverjassen op hoog niveau. Ad was daarnaast een graag geziene gast in de buurtcafés, waar men hem graag voor de grap bovenop de tap zette. Een lolbroek was het, altijd op de hoogte van de laatste moppen die hij op fenomale wijze, uit de losse pols, aan zijn gretige toehoorders serveerde. En met zijn diepe, intrigerende basstem, wist hij de dames steevast onrustig te krijgen. Maar dat had ook met iets anders te maken.

Waar Ad namelijk steeds minder ruimte innam, qua lengte, bleef zijn lid onophoudelijk groeien. Een bevriende smid had daarom een kruiwagentje omgebouwd en verstevigd, zodat Ad gewoon boodschappen kon blijven doen.

Parmantig stapte hij bijna dagelijks door de dorpsstraat, zijn indrukwekkende deel in een dikke krul voor zich uit duwend. Als een slapende boa constrictor. Men wist niet beter. "Hoi lul, dag Ad!", klonk het steevast in het gemoedelijke dorp. Kinderen wilden altijd even aaien. En Ad vond het allemaal goed.

Hij werd uiteindelijk 23 jaar. Men vond hem in zijn aangepaste bed: een pik als een brandweerslang die de hele ruimte vulde, met aan het uiteinde een klein mannetje. Gestikt in zijn eigen ballen.

# | 12:50 | admin | cinco meningen

19 Sep '03

Constatering.

Mijn laatste 3 praatjes begon ik allemaal met 'Zo'. Zie ik ineens. Waarschijnlijk was de scherpte er een beetje af. Eens kijken of dat beter kan.

Straks even skaten met Xander.

# | 17:42 | admin | cuatro meningen

*PLOP*

Zo. Dat was weer mooi. Zelfgevangen regenboogforel grillen aan de waterkant. Glaasje koele witte wijn erbij, broodje camembert, zon en een snelstromend riviertje.

Wat kan het leven toch heerlijk simpel zijn.

# | 16:38 | admin | cuatro meningen

16 Sep '03

Lator.

Zo. De komende dagen ga ik mij louter bezighouden met vliegvissen op forellen in Duitsland. Géén ADSL, mail, telefoon, vergaderingen, Pivot, deadlines, telefoon, Flash, designvoorstellen, tekstconcepten, xml, haast, telefoon en/of tosti's.

Een snelstromende beek, een man, en een vis. Ik geloof dat ik daar serieus aan toe ben.

Gaat u even lekker met uzelf spelen?

# | 08:33 | admin | quince meningen

14 Sep '03

Zondag.

Zo, dat was een lekkere zondag. Niks mis mee. Even op stap geweest. Vondelparkje gedaan met mama en Milla (friet, pannenkoek, appelsap, chocomel). Prima weer. Zonnetje. Gezellige vrienden. Chill.

U ook tevreden over deze dag?

# | 20:19 | admin | ocho meningen

Kaas.

Mag ik jouw plakken?
Ik doe niets liever
dan een stukje
van je pakken

De korsten snijd ik
zelf wel weg
Ik wil het vette
gele goud
Ik wil je pit
maar geen komijn
Ik wil je jong
en mag je oud

Dag kaas
ik zie je morgen
weer op tijd
ik snijd je stuk
en lek, kapot
voor het ontbijt

# | 00:07 | admin | dos meningen

13 Sep '03

Vorige week ontving ik deze mail:

'Beste uitgevers,

ofwel weblogs die al een stukje van Boekblog publiceerden.
Jullie zijn nu met 42. Boekblog zit dus bijna in de helft.

Op http://users.skynet.be/boekblog is nu ook een vaste kolom (onder de naam uitgevers) met alle weblogs die al een verhaal plaatsten.

Jullie zijn sowieso al erg bedankt om een verhaal te plaatsen, maar Boekblog AAN JULLIE VASTE LINKLIJST TOEVOEGEN is "much appreciated". Nu blijft het bezoekersaantal van Boekblog nog erg afhankelijk van de weblog waarop die dag een verhaal geplaatst wordt. Soms 50, soms 500 (met dank aan Reet).

Vriendelijke groeten,

hijx500'

Ik mailde hem dit terug:

''Dus nu blijft het bezoekersaantal van Boekblog nog erg afhankelijk van de weblog waarop die dag een verhaal geplaatst wordt?'

Nou en? Het wordt in elk geval gepláátst. En niet op de minste logs, als je het mij vraagt.

'Soms 50, soms 500'. Dat lijkt me een bijzonder mooie fluctuatie, als je in aanmerking neemt dat er vreselijk veel log-achtige dingen bestaan.

Hijx500. Dat gebedel staat je niet goed, vind ik.

Het zou al schelen als je gewoon een naam had.'

Niets meer gehoord. Maar op de een of andere manier heeft hij geloof ik weer wél zijn zin.

# | 23:29 | admin | seis meningen

De wrede natuur.

Ze konden er natuurlijk niets aan doen: de vogels met hun late merelnest. Stukje biologisch ingeprent. Lekker warm, lekker neuken. En dan kan het zomaar gebeuren dat je in september mereltjes moet grootbrengen.

Nou, mooi niet. Ik heb het nest vanmiddag even met de Kärcher uit de klimop gespoten. Daar lagen ze dan. Natte vogeltjes. Kansloze, broze diertjes. Klaar om opgepakt en gekoesterd te worden. Piep-piep-piep...!

Ik heb ze maar laten liggen. De buurtpoezen doen de rest.

# | 23:20 | admin | once meningen

Dat je het weet.

Hier laat ik het even bij. Voor nu.

Straks komt er waarschijnlijk een loeizwaar gedicht. Maar dat weet je dus nooit zeker. Ach, we zien het wel.

# | 19:18 | admin | cuatro meningen

12 Sep '03

Vrijdagmiddag, 18.18 uur.

Over een vermoeide laserprinter, kijk ik door een ongewassen raam naar het Scheepvaartmuseum. Ligt er mooi bij, zo met de zon erop. Dat doe ik eigenlijk nooit. Dat naar buiten kijken. Gek, toch, hoe allejezus snel je went aan je omgeving.

Eigenlijk precies zo met tropische eilanden. Die zien er vanaf zee ook veel aantrekkelijker uit.

# | 18:21 | admin | siete meningen

Jammer.

Mijn mannenvrijdagmiddag (slempen, hoeren, snoeren en smerige gedichten) op kasteel Bicat lijkt vandaag geen doorgang te kunnen vinden. Hoe hard ik ook roep; er wordt niet geluisterd. Een vuige cgi-hack?

Zal je nét zien...

# | 16:51 | admin | 22 meningen

11 Sep '03

Paarse paprika.

Gele aardbei.
Zwarte prei.
Rode banaan.
Groene kersen.

Het smaakt tóch anders.

# | 21:10 | admin | cuatro meningen

Altijd het zelfde liedje.

Er stond een schildpad voor de deur.
"Meneer, vergeef mij dat ik zeur,"
"Ik krijg mijn auto niet op gang."
"Helpt u? Het duurt vast niet zo lang."

Oprotten. Ik zit darts te kijken.

# | 20:56 | admin | siete meningen

Nog nét geen blues.

Toen ik opstond was het koud.
Na het douchen was het koud.
Vanmorgen, op straat, was het koud.
In de middag: koud.
Tijdens de rit naar huis bleef het koud.
Toen de avond viel, werd het kouder.
Het is verdomme koud!

Snel onder de klamme lappen. Laffe tv kijken. Héérlijk.

# | 20:53 | admin | cuatro meningen

Doe nou niet!

Ik pest jou
want jij bent
kleiner
En kleiner pesten
pest nou eenmaal
fijner.

Ik ros jou
want jij kijkt
blijer
En blijer kijken
MAAKT ME GODVERDOMME WÓEST!

# | 00:23 | admin | tres meningen

Dat weet ik dus niet.

Zijn er eigenlijk ook vrouwen die op de paus vallen?

# | 00:01 | admin | seis meningen

10 Sep '03

Het duistere circuit.

# | 22:27 | admin | cinco meningen

Beroemd.

Op zoek naar Hans Kraaij junior (daar had ik toevallig zo m'n redenen voor), kwam ik via Google op Lyon & Partners. Die verhuren Hans -die overigens in de rubriek 'zangers' valt. En nog véél meer boeiende Nederlandse spettertalenten.

Ik scrollde vervolgens wat door het indrukwekkende bestand van L&P (noem ze maar op; ze zitten er allemaal bij). En zo kwam ik dus ineens op de pagina van Jacques Herp. Herp.

Herp.
Herp?
Herp!

Hoe hebben ze 'm dat aan kunnen doen...

# | 22:17 | admin | tres meningen

...

# | 21:57 | admin | cuatro meningen

En het zijn er nogal wat!

Dat vind ik dus altijd zeer aandoenlijk: webdesigncompanies 'welke' hun eigen site in hun portfolio stoppen. En ook de versie vóór de huidige versie.

# | 01:05 | admin | trece meningen

Max. Aanpassingsvermogen.

Dat je op de een of andere manier kunt wennen aan een hevig sluimerende oorlog. Vind ik dus een adembenemend voorbeeld van de flexibiliteit van de mens.

Persoonlijk zou ik de bus niet nemen. In Tel Aviv.

# | 00:56 | admin | siete meningen

Zeer ernstig verontrust.

De laatste tijd zie ik mijn site na het posten van een toevoeging en het vervolgens verversen van de pagina steeds vaker, eh, kaal. Zonder de werking van mijn zorgvuldig gekozen en briljant uitgebalanceerde stylesheet. Alles in gruwelijke standaard times en helblauwe links (als ik er tenminste nog niet ben geweest). Dat verontrust mij een klein beetje.

Ziet u het ook wel eens zoals het niet zou moeten?

# | 00:13 | admin | dos meningen

09 Sep '03

Gewetensvraag (nummer zes).

Hoeveel uur per dag werkt u gemiddeld?

# | 23:56 | admin | nueve meningen

Turbo Turk.

schreef ik een aantal jaar geleden boven een advertentie. Het was voor een burootje dat gespecialiseerd was (en ook is, trouwens) in werving en selectie van hoogopgeleide allochtonen. We hadden maar een klein beetje ruimte, want het ging om éénmalige advertenties in het NRC en de Telegraaf, en die kosten nogal wat. Per strekkende milimeter.

Ik bedacht bovenstaande kop omdat ik wíst dat het voor ophef zou gaan zorgen. Mensen lezen namelijk slecht, en in het spastisch politiek correcte Nederland worden nogal snel verkeerde, overhaaste conclusies getrokken. Het woord 'Turk' is besmet. En daar deed ik simpelweg mijn voordeel mee.

Het werkte als een dolle: iedereen die ik het liet lezen reageerde op zijn minst nogal 'oeioeioei!'. Maar zodrá ik ze vroeg wat er nou zo vreselijk was, en ze liet nadenken over wat er stond, ging het over. Ook de Telegraaf en het NRC durfden plaatsing in eerste instantie niet aan.

Ik heb uitgebreid moeten uitleggen dat hier helemaal níets aanstootgevends stond. Men begreep het uiteindelijk wel, maar vond het toch nog eng. En dat leverde bijvoorbeeld een gratis éxtra advertentie in het NRC op. Voor het evenwicht.

(Overigens was de kop boven déze advertentie 'Drs. Kaaskop?'. Een zinnetje dat nou juist wél discriminerend is, alhoewel behoorlijk mild. De krant voor intellectueel en volkomen objectief  Nederland vond dat echter geen probleem. Waarschijnlijk vonden ze 't het perfecte tegengif.)

Enfin, Turbo Turk. Dus.

Snelle man of vrouw van turkse afkomst. Een puur talent. Wervelwind. De ademende overtreffende trap. Niets meer en ook helemaal niets minder.

Het burootje heeft nooit meer zóveel aanmeldingen van getalenteerde en slimme medelanders gekregen als na die plaatsing. En weet je wat? Daar ging het dus om.

# | 23:14 | admin | siete meningen

08 Sep '03

Reclamemensen.

Waarom maken ouders met uitwonende kinderen die weer eens komen eten alles van tevoren klaar? Tenminste: in commercials.

Het streven lijkt altijd om de dampende schalen op tafel te zetten op het moment dat er wordt aangebeld. Geen seconde ervoor of erna. Kan er meteen worden aangeschoven.

Wat is er gebeurd met eerst borrelen? Hoe zit het met samen in de keuken hangen, met een glas wijn, en dan leuterend de maaltijd in elkaar draaien? En waarom, in jezusnaam, ben ik altijd weer de énige die zich dat soort dingen afvraagt?!

UPDATE: Bij nader inzien ben ik niet echt de enige. Het doet me goed te weten dat er nog kritische geesten rondlopen. Of -surfen, dat mag u verder zelf weten.

# | 23:04 | admin | once meningen

Mag ik?

Zeg, eet u dat nijlpaard zelf nog op offffuh...?

# | 22:01 | admin | dos meningen

"Wat wil je later worden?"

Als ik, toen me dat destijds gevraagd werd, had geweten wat ik nu doe, had ik het niet eens uit kunnen leggen. Het kan gek lopen.

# | 21:44 | admin | cuatro meningen

07 Sep '03

Snack.

Oh, frites in plastic bakje.
Zat u niet liever in een zakje?

# | 23:46 | admin | tres meningen

Homo Japiens.

# | 23:22 | admin | dieciséis meningen

Sneu.

Tom Jones kwam even langs. Deprimerend aura. Rood-pafferig huilgezicht. "Hooikoorts", probeerde hij nog. Ouwe liegende ex-mijnwerker. Ik zag het meteen.

Wil iemand als de wiedeweerga zijn bakkenbaarden terugbrengen!

UPDATE: Hij had ze bij Rod Stewart laten liggen. Excuses voor de valse beschuldiging.

# | 19:36 | admin | seis meningen

06 Sep '03

Historisch log.

Het is nu 50.02 minuten bezig. Eén - één. De hoog ingezette vrije trap van Pi-air zeilde ook via een vijandelijk been de tribune in. Er kan nog van alles gebeuren. Of helemaal niks.

UPDATE 1: 53.02 minuten, inmiddels. Na een corner voor de Oostenrijkers, zwoegt Nederland weer zuchtend richting tegenstanderlijk doel. Advocaat kijkt, eh, neutraal.

UPDATE 2: 58.34 minuten. Overmars laat zich steeds meer gelden. Maar "al wil je nog zoveel; tegen dit Oostenrijk, wie zich toch weer altijd ingraaft, is het moeilijk gaten trekken". Ruud maakte een slimme overtreding. Nieuwe kans voor de Messiah met de Korte Dreads. Ditmaal schiet hij in de muur. Het vooraf heel geconcentreerd en mikgericht kijken is boeiend. Je vertrouwt hem meteen.

UPDATE 3: 59.50. Kluivert scoort. Erg mooi.

UPDATE 4: 61.46 minuten. Ineens vind ik winst wel gewoon heel aantrekkelijk.

UPDATE 5: 63.21 minuten. Goal van Philip Cocu. Echt waar. Uit een corner.

UPDATE 6: 65.15 minuten. Helemaal vergeten de stand te noemen. 3 - 1 voor Nederland.

UPDATE 7: 67.33 minuten. Nederland lijkt ontketend. De ene na de andere corner. Wat moeten we daar nou van vinden? Duels worden gewonnen. Er wordt gewerkt.

UPDATE 8: 69.43 minuten. Het heeft op zich geen zak met de pot te maken, maar ik kan me ineens niet meer voor de geest halen hoe Stam eruitzag mét haar.

UPDATE 9: 77.45 minuten. Consolideren.

UPDATE 10: Ergens in de 91ste minuut. Pi-air mag nog één keer. De pot zit op slot, en hij kan het natuurlijk écht wel. Dat blijkt ook wel. Alleen zit de keeper er met zijn tengels aan.

UPDATE 11: Het is voorbij. 3 - 1. Geen spectaculaire pot. Maar echt héél erg lui en volgevreten voelde-ie nou ook weer niet. En 'het zijn tóch 3 punten'. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb me wel eens steviger geërgerd.

Alleen dat aftermatch interview van Hans Kraay jr....

# | 21:38 | admin | siete meningen

Ik ga kijken.

Natuurlijk ga ik kijken. Doe ik altijd weer. En al die achthonderdzevenenzestig eerdere keren dacht ik hetzelfde: nu wordt het anders.

Nu wordt het wél aantrekkelijk. Wél spectaculair en boeiend om naar te kijken. Nu gaan de mannen wél samenwerken, en gunnen ze mekaar zo af en toe wat ruimte voor persoonlijke acties. Nu krijgen we tomeloze inzet, energie en rücksichtloze geldingsdrang voorgeschoteld. Het wordt spannend, flitsend, artistiek. Ik zal geen tijd krijgen om naar de wc te gaan of een bier te halen. Ademloos zal ik ik op het puntje van de bank zitten. Denk ik dan. Altijd.

En u? Die repeterende fout maakt u ook, neem ik aan?

# | 13:07 | admin | cuatro meningen

Ander keertje.

Hé, een boek!
Dikke kaft
en pagina's
Oei, wel veel
Dat lukt dus nooit
in één ruk
Maar Google weet
het eind.

# | 12:32 | admin | Eén wijsneus

05 Sep '03

Probleemneuker.

De blonde mevrouw van de saladebar kwam met een roestvrijstalen tang aanlopen. Xander stootte me veelbetekenend aan en gaf haar een soppende knipoog. Of, nee, hij knipoogte. Zij deed het soppen. "... ben even weg, pik. De aubergines roosteren..."

Zo ging het nou altijd. Vanwege zijn mannelijk hormoon-deficiëntie was het lastig uitgaan met Xan. Hij kon er niks aan doen, natuurlijk, maar problematisch was het wel. Ooit hadden we, als test, een naakstrand voor nichten bezocht. Ging uitstekend, tót er een dame ijs kwam verkopen. Met zonder kleren.

Ik maakte me zorgen om hem. Steeds meer. Sinds zijn openbare schandpaalnageling was-ie niet meer de man die ik zo goed kende. Verteerd door twijfel en schuldgevoel. Een pappa zonder mamma. Nog steeds wel populair, maar niet meer zoals vroeger. Een onrustige zoeker. Fladderend van de ene naar de andere kut. Op zoek naar de ontlading die hem weer rust zou kunnen brengen. En met de muziek wilde het ook al niet meer vlotten.

Tijd om hard in te grijpen, was de conclusie. Een lang weekend retraite zou hem goed doen. Hij, ik, blokhut, bier en een keyboard. Twee mannen, één missie.

Door het raam zag ik een Hummer wegscheuren.

# | 10:20 | admin | nueve meningen

Vrijdag.

Nog drie dagen en het is weer maandag.

# | 10:08 | admin | cinco meningen

04 Sep '03

Het alternatief...

# | 18:43 | admin | siete meningen

Marwin.

Wanneer zullen eigenlijk (evolutietechnisch dan) de tepels loslaten bij mannen?

# | 18:26 | admin | seis meningen

03 Sep '03

En, wat vond je van de Uitmarkt?

# | 00:43 | admin | catorce meningen

02 Sep '03

Hier.

# | 23:35 | admin | dieciséis meningen

Voice-over.

De stem die commercials uitlegt.

# | 23:16 | admin | dos meningen

Pleister.

Op de wonde.
Zacht en lief voor kleine pijntjes.
Trek voorzichtig.
De witte stripjes heen.
Plak plekje.
Helend.
Dag, bloed.
Wondje weg.

 

(maar, nee hoor)

# | 23:04 | admin |

In de computer.

"Goeiemiddag, ABCDEFG Hulplijn, met Jannie van der Kwoes, waarmee kan ik u van dienst zijn?"
"Ja, hoi, ik eh..."
"Mag ik uw klantnummer?"
"..."
"Meneer? Hallo, meneer? Uw klantnummer?"
"Uh... kla...?"
"Rechtsbovenaan, vlak naast het logo. Een zescijferig blauw nummer. Met een letter ervoor. Een K of een R."
"..."
"Meneer?"
"Errr.... uh... 390.. 2... 33...?"
"... Ah, meneer Marnix! Laatste transactie hedenmiddag om 12 voor 3. Even kijken, mmm. Goh, en geen klein bedrag ook, als ik dat zo mag zeggen. Dat zie ik niet dagelijks, zeg maar. Nou, het gaat duidelijk niet slecht met u en uw bedrijf! Tjongejonge... En laatst al die flatscreen tv, zie ik hier. Prima keuze, dat zeker. Maar wel aan de prijs, zeg! En deze, dat diner? Vorige week vrijdag om tweeëntwintig uur zestien? Was dat ínclusief koffie met Calvados?"
"...."
"... Zegt u het maar?"
"... "
"... Hallo?"

# | 22:48 | admin | siete meningen

Beroepsdeformatie.

Terwijl ik over de snelweg rijd, schieten mijn linkerwielen langs honderden korte, witte strepen. Het nazomerlicht zorgt voor haarscherpe accenten. Ik kijk, en kijk, en kijk. Met mijn halve snelwegoog. Ik staar, maar zie alles. En het valt me ineens op dat de strepen wel érg overdreven gebevelled zijn.

Te veel dropshadow onder een dakgoot.
Virtueel klikken op een onderstreept woord in een poster.
Lettertypes raden van straatnaambordjes.
Url's op ongewassen bestelbussen onthouden.

Hebben ze daar al een medische term voor?

# | 22:11 | admin | siete meningen